Antika Bakır Eşya'larınızı Yerinde ve Değerinde Nakit Alıyoruz

istanbul'un her yerinden komple eski eşyalarınız değerinde alınır
eski kitap, plak, obje, gümüş ve saat'leriniz alınır

Antika Bakır Eşya Alan Yer

Olarak her türlü Antika Bakır Eşya'larınızı adresinizden değerinde ve nakit olarak alıyoruz.

Satmayı düşündüğünüz Antika Bakır Eşya'larınızın whats App yoluyla bize resimlerini yollayarak ücretsiz olarak fiyatını öğrenebilirsiniz

Antika Eşya Alan Yer size Antika sektöründeki uzun tecrübesi ile gerçek fiyat garantisini veriyor.

Sitemiz üzerinden bizi takip ederek bilgi alabilirsiniz Antika Eşya Alan Yer olarak gerçek fiyat garantisi vermekteyiz.

Osmanlı'da Bakır İşçiliği

1800’lü yılların sonlarında Osmanlı’da çok çeşitli el sanatları ve sanat erbabı ustalar bulunmaktaydı. Çok sayıda ustası olan bu el sanatlarından biri de bakırcılık'tır. 1850’li yıllarda Osmanlı’da evlerde kullanılan yemek takımlarının hemen hepsinin bakırdan olduğu bilinmektedir. İslam sanatında bakır madeninden tepsi, tabak, ibrik, şamdan, buhurdan gibi günlük kullanıma yönelik eşyalar üretilmiştir. Bunların büyük bir bölümü, özellikle dökümle elde edilen ve üstleri kazıma ya da çakma teknikleriyle bezenen sade yapıtlardır.
Anadolu, maden işçiliğinde diğer İslam ülkelerinin ününe erişememiştir. Fakat saray çevrelerinin lüks eşya ihtiyacını karşılamak üzere başka ülkelerden ünlü sanatçılar getirtilerek atölyeler açılmıştır. Bakır işleme sanatında kullanılan motifler, bezemeler ağaç ve taş sanatlarında kullanılanlardan farklıdır.

Ana sayfa

Osmanlı'da Bakır Eşya

Osmanlı devri'ne ait bulunan bakır metali üzerine altın veya gümüş kakma kılıçlar, hançerler, miğferler gibi süs eşyaları vardır.
Bunların genel özelliği yazı bantları yani yazıyla oluşturulmuş bordürler ve bitkisel motiflerle süslenmiş olmalarıdır. Bakır veya pirinçten leğen, ibrik, tepsi, şamdan gibi eşyaların süslenmesi de daha çok yazı batları yani yazıyla oluşturulmuş bordürler ile yapılmıştır.
Anadolu’da el sanatları arasında bakırcılık oldukça eskidir.
El sanatlarının önemli alanlarından biri maden işleri olup bakır işlemeciliği bu kapsamda en zengin çeşitliliğe sahip örneklerdendir. Alet ve silah yapımında ise önce tunç daha sonra demir tercih edilmiş ancak mutfak araçları olarak yemek kabı, tencere, kazan, tepsi ev aletleri, ayna ve süs eşyasında Osmanlı'da bakır daha yaygın biçiminde kullanılmıştır.

Ana sayfa

Osmanlı'da Bakırcılık

Yapılan araştırmalara göre bakırcılığın günümüzde güğüm, ibrik, helke, maşrapa, tava, tencere, sahan, kazan, tepsi, sini, kavata, süzgeç, kevgir, hamam tası, su kazanı, cezve gibi örneklerle, Anadolu’da Afyon, Denizli, Beypazarı, Kastamonu, Çankırı, Çorum, Tokat, Kayseri, Gaziantep, Urfa, Muğla gibi merkezlerde halen sürdürüldüğünü göstermektedir. Aslında Bakır döküm için elverişli olmamasına rağmen kolay işlenir bir madendir.
Türkler bakır işçiliğ'ine tombak adı verilen yaldızlı bakırdan eşyalar yapmışlardır. Bu işçilik bakırdan eşya'yı cıva karışımlı bir yaldızla kaplamaya dayanmaktadır. Bakırcılık'ta kap yapım teknikleri dövme, dökme, sıvama ve preste basma olmak üzere dört başlıkta toplanmaktadır. Bakır işçiliği'nde kap yapım tekniklerinin yanı sıra bir de bezeme ve dövme, kakma teknikleri kullanılırdı.

Ana sayfa

Osmanlıda Bakır Madenciliği

Kalhâne Osmanlı dönemi'nde maden ocaklarında ham hale getirilen altın, gümüş ve bakır madenlerinin saflaştırılarak külçe haline getirildiği tesislere verilen isimdir. Bu türden tesisler imparatorluğun sahip olduğu maden ocaklarının yanında bulunabildiği gibi yakınında bir maden ocağı bulunmayan veya herhangi bir şekilde maden üretim faaliyetine sahne olmayan yerlerde ve şehirlerde bulunmaktaydı. Osmanlı dönemi'nde bu iki şehirde de yakınlarında bakır cevheri çıkarılmadığı halde ham bakırın işlendiği ve az önce de işaret edildiği üzere kalhâne denilen tesisler bulunmakta idi. Sözü edilen tesislerin ham maddesi ise Ergani madeninden sağlanıyordu.
Buradan gelen bakır madeni ile sarayın ihtiyacı olan çeşitli kazan, sahan gibi eşyaların üretimi bakır ustaları tarafından sağlanıyordu.